کمک به محیط زیست و کاهش نیاز به کود فسفاته در گندم‌های تراریخته یا اصلاح ژنتیکی شده نوین
- منتشر شده در پنج شنبه, 18 آبان 1396 22:13
ژن فیتاز قارچ به گندم منتقل شده و مشخص شده که گندم تراریخته حاصل کارایی فسفر بیشتری دارد. ژن را فقط در ریشه‌ها بیان کردند و نتیجه آن، ایجاد گیاهان گندم تراریخته با محتوای فیتاز بالا در ریشه بود. سپس این آنزیم، فیتات را تجزیه و فسفری را که میتواند توسط ریشه گندم جذب شود آزاد میکند.
یکی از مشکلات کشاورزی، نیاز کشاورزان به استفاده از کودهاییست که گیاهان همه آن را مصرف نمی‌کنند و به ناچار مقداری از کود وارد دریاچه‌ها و رودخانه‌ها می‌شود.
مشکل تنهااین نیست که منابع ملی با ارزش مصرف می‌شود، بلکه ذخیره محدود فسفر گیاه را نیز هدر می‌دهد. حالت بدتر زمانی است که فسفر و دیگر مواد مغذی راه به آب می‌یابند و باعث ایجاد جلبک‌های دریایی نامطبوع می‌شوند و واکنش زنجیره‌ای به نام یوتروفیکاسیون را آغاز می کنند. ازبین رفتن جلبک‌ها و تجزیه‌ی آن‌ها توسط باکتری‌های مصرف‌کننده‌ی اکسیژن، موجب خفگی جانوران و در نتیجه مرگ تعداد زیادی از ماهی ها می‌شود.
بنابراین کاهش میزان کود مصرفی، هدفی است که کشاورزان و طرفداران محیط‌زیست باید از آن حمایت کنند. در حال حاضر تیمی از محققان پاکستانی به کمک مهندسی ژنتیک، نژادی از گندم را ایجاد کرده اند که نیاز کمتری به کود دارد.
گندم تراریخته یا اصلاح ژنتیکی شده نوین کارایی فسفر بیشتری دارد.
بسته به نوع خاک یک ترکیب حاوی فسفات بنام فیتات ممکن است به فراوانی تولید شود. با این حال گیاهان تا حد زیادی قادر به استفاده از آن نیستند. محققان یک قارچ به نام Aspergillus japonicas را به کار گرفتند که آنزیمی به نام فیتاز تولید میکند که میتواند فیتات را تجزیه کند. به باور محققان این آنزیم میتواند فسفری را که در داخل فیتات حبس شده آزاد کند. ژن را فقط در ریشه‌ها بیان کردند و نتیجه آن، ایجاد گیاهان گندم تراریخته با محتوای فیتاز بالا در ریشه بود. سپس این آنزیم، فیتات را تجزیه و فسفری را که میتواند توسط ریشه گندم جذب شود آزاد میکند.
در مقایسه با گیاهانی که در حضور فیتات رشد کرده بودند، گیاهان تراریخته بزرگ‌تر شدند و فسفر بیشتری داشتند. گیاه دارای بهترین عملکرد، کارایی فسفر 118% بیشتری نسبت به گیاه کنترل داشت.
مترجم: نوروزی
دریافت فایل مقاله
