زراعت نیشکر متأثر از کم آبی و ارقام حساس به خشکی

منتشر شده در شنبه, 04 آذر 1396 00:16

طی ۳۷ سال گذشته، به رغم افزایش سطح زیرکشت و به دنبال آن افزایش تولید نیشکر، افزایش عملکرد این محصول در کشت آبی مشاهده نشده است. این وضعیت نشان دهنده ی نیاز به اصلاح ارقام نیشکر برای افزایش عملکرد و تحمل کم آبیست.

با توجه به نیاز آبی بالای گیاه صنعتی نیشکر، سهم سطح زیر کشت دیم از مساحت کل زیر کشت نیشکر بسیار ناچیز است. روند سطح زیر کشت نیشکر در اکثر سال‏های مورد بررسی غیر از سال 88-87 که به علت کمبود منابع آبی کاهش 21- نشان داده، صعودی بوده است (شکل 1).

شکل 1- سطح زیرکشت نیشکر به تفکیک کشت آبی و دیم در بازه ‏ی زمانی 37 ساله

بررسی نمودار شکل 2 نشان می ‏دهد که رشد تولید نیشکر در سال 83-82 متوقف شده و حالت عکس گرفته است. به بیان دیگر از سال 83 تا 88 تولید نیشکر نزولی بوده است. سپس از سال زراعی 89–88 تا 93-92 دوباره روند تولید نیشکر صعودی شده و تولید آن افزایش یافته است. نکته‏ ای که در نمودار شکل 3 به خوبی مشخص است این است که از سال 88 تا 93 عملکرد کشت آبی و دیم نیشکر نه تنها افزایش نیافته، بلکه کاهش هم داشته است. در واقع غیر از افزایش حدود دو برابری عملکرد کشت آبی در سال 89-88 نسبت به سال قبل، در سالهای دیگر افزایش عملکرد خاصی گزارش نشده است. در نتیجه افزایش تولید مشاهده شده در زراعت نیشکر، به علت افزایش سطح زیر کشت طی سالهای مورد بررسی بوده است. به‏ طور کلی طی 37 سال گذشته با وجود افزایش عملکرد در واحد هکتار کشت دیم، عملکرد کشت آبی بدون تغییر بوده است. این موضوع نشان دهنده‏ ی نیاز به اصلاح ارقام نیشکر برای افزایش عملکرد و تحمل کم‏ آبیست.

شکل 2- تولید نیشکر به تفکیک کشت آبی و دیم در بازه‏ ی زمانی 37 ساله

شکل 3- عملکرد نیشکر به تفکیک کشت آبی و دیم در بازه‏ ی زمانی 37 ساله